Yasa dışı dinlemeler: ‘Yanlış ama evet’ yanlışı
.
Amerikan filmlerinde, kötülerle mücadele etmek için yasaların kendilerine çizdiği katı sınırları zorlayan, hatta aşan polis kahramanlar vardır. Amirleriyle sorun yaşarlar ama kötülerle anladıkları dilden konuştukları için başarılı olur ve halk tarafından takdir edilirler. Bunların en ünlüsü, ilki 1971’de çekilen ve daha sonra 4 kez devamı yapılan “Dirty Harry” (Kirli Harry) olsa gerek. Clint Eastwood’un canlandırdığı San Francisco’lu dedektif Harry Callahan “kirli” yöntemlere başvuran aksi, haşin ve fazlasıyla maço, ama son tahlilde “temiz” birisidir.
Kirli Harry ve benzer içerikli diğer filmler belki de çağlar boyunca tartışılagelen bir soruyu tekrar tekrar gündeme getiriyor: Doğru bir hedefe ulaşmak için her yol mübah mıdır? Soruyu şöyle de sorabiliriz: Kirli (gayrı meşru) yollarla temiz (meşru) işler yapılabilir mi?
Erdoğan’ın sorumluluğu
Malum, ülkemiz son yıllarda görsel ve işitsel anlamda tam bir yasa dışı kayıtlar cennetine, daha doğrusu cehennemine dönüşmüş durumda. İşin ilginci bundan çok fazla şikâyet eden yok. Daha doğrusu bu yasa dışı kayıtların sosyal medya üzerinden dolaşıma sokulmasıyla mağdur olan kesimler genellikle azınlıkta kalıyor, çoğunluk ise sanki Kirli Harry gibi bir filmi izlercesine “yöntem kirli olabilir ama kötülerin pisliklerini su yüzüne çıkardığı için itiraz etmeye gerek yok”, bir başka ifadeyle “yanlış ama evet” diyor.
Garip olan dünün mağdurlarının çok kolaylıkla bugünün mağruru, dünün mağrurlarının da bugünün mağdurları olabilmeleri. Örnek ortada: AKP hükümeti ve Başbakan Erdoğan. Dün Ergenekon, Balyoz gibi davaların zanlıları ve onların aile bireyleri, MHP yöneticileri, CHP’nin eski Genel Başkanı Deniz Baykal yasa dışı kayıtlarla mağdur olduğunda ciddi bir adım atmayan, bu farklı olayların hiçbirinin sorumlularını bulmayan, üstelik bu olaylardan siyasi açıdan geniş bir şekilde istifade eden hükümet ve Erdoğan “Yanlış ama evet” anlayışının kök salmasının birinci derecede sorumlusu oldular. Hatta Prof. Hayrettin Karaman gibi İslam hukuku uzmanlarından fetvalar bile temin ettiler.
Hükümetin kâbusu
17 Aralık süreciyle birlikte başta lideri olmak üzere iktidar partisinin, onunla yakın duran kişilerin en büyük kâbusu dün “kamu yararı” bahanesiyle meşrulaştırdıkları yasa dışı kayıtlar oldu. Anlaşıldığı kadarıyla “birileri” yıllar boyunca siyasi iktidarı kayda almış. Üstelik bunu, onunla dost ve müttefik görünerek yapmış. Şimdi de belli ve görüldüğü kadarıyla zekice bir stratejiyle, içinden ayıklamalar yapıp bu kayıtların dolaşıma sokulması yoluyla Türkiye’nin siyasi hayatı yeniden dizayn edilmek isteniyor. Şu ana kadar yayınlanan kayıtlardan ve hükümetin bunlara gösterdiği tepkinin yetersizliğinden hareketle bu işi kotaranların emellerine ulaşması ihtimalinin hiç de düşük olmadığını söyleyebiliriz.
Bir Clint değiller
Peki ne yapmalı? Açıkçası yapılabilecek pek bir şey olduğunu sanmıyorum.
Sevelim ya da nefret edelim, mağdurlar kim olursa olsun, yasa dışı kayıtlara ahlaki açıdan karşı çıkmamız gerektiğini söylemeye kalkmanın nafile olduğu da ortada. Bununla birlikte, tek tek bireyler olarak bu ayıba ortak olmamayı seçebiliriz.
Tekrar Kirli Harry’ye dönecek olursak: Türkiye’yi bitmek bilmez bir Kirli Harry filminin platosu olarak görenler büyük bir gaflet içinde. Zira bu “kirli” tezgâhı kurup işletenler kesinlikle birer Clint Eastwood değil. Bu gidişle olacakları da yok!
Çünkü onların amaçları da yöntemleri gibi kirli.