Çocukluklarını yaşayamayan; büyüklerin ülkesi Türkiye...
.
Çocukluklarını yaşayamadan büyüyenlerin...
Çocuklukları manevi açıdan sakat bırakılanların çok bol olduğu bir ülke burası...
Büyümeyi “kuru bir ciddiyet”, ve çocuksu nahiflikten kurtulmak sanan “asık suratlı insanların bol olduğu bir memleket” burası...
***
Büyükler; zamanında çocukluklarını yaşayamadıkları, çocuklara karşı empatisiz ve anlayışsız...
***
Çocuklar; büyüklerin çocukluklarını yaşamalarına izin vermeyeceklerini bildikleri için huysuz olurlar buralarda...
Bu kısır döngü bir türlü kırılmaz...
***
Çocuk olmak; nahif davranmak...
Duygularına saflığın ve masumluğun egemen olması demek...
İnsanlar çabuk büyümek isterler buralarda...
Bir an önce büyüyüp, kurnazlaşmak, kül yutmamak, karşısındakine donunu ters giydirmek isterler bu coğrafyada... Bu niteliklere sahip olmak “büyümenin işareti sayılır” bu havzada...
***
Onun için çocuklar “çok sevilir gözükseler de” “çocukluk” makbul sayılmaz bu coğrafyada...
Küçümsenir “çocukluk...”
Aşağılanır...
Çocukların bile “çocukluk yapması” reddedilir en nihayetinde...
Çocuklar bir an önce büyüsün...
Gerektiği kadar kurnazlaşsın; Bir diğerinin kuyusunu kazacak raddeye gelsin...
Saflığını yitirsin...
“Bozulsun”, yani ‘pişsin’ istenir aile efradında...
***
Çocuğun içindeki nahifliğin, masumiyetin, çocuksuluğun ve saflığın yitirilmesi anlamına gelen “pişsin” sözcüğü hangi dilde var bilmiyorum...
Ancak İngilizce “cook your child” dendiğinde size nasıl tepki vereceklerini az çok tahmin ediyorum...
*****
ÇOCUKLARI HADIM ETMEYE ÇALIŞAN CELLATLAR!..
Her gece ana haber bülteni hazırladığım yıllarda, bültenin son 5-6 dakikalık bölümüne mutlaka çocuklarla ilgili bir “haber-şov koydurtmaya uğraşırdım...”
Hayvanlarla ilgili bir bölüm olurdu bu çokça...
Rahmetli uzun adamımız Halil İbo’yla; Ömür Varol “nokta ile virgül ikilisi” tadında ve esprisinde; Ömür’ün harika prodüksiyonları üzerinden, çocuklara yönelik eğitici, eğlendirici ve keyiflendirici bölümler hazırlamaya gayret ederdik...
***
Haber bülteni 19.30’da başlardı...
Çocuklarla ilgili hayvanlar alemi, çocuklar dünyasından haberlere ve şovlara sıra geldiğinde saatler 20.15-20.30’u bulurdu...
Bu bölümü çok severdim...
Çocukların uyku öncesi; “keyifle izleyecekleri bir bölüm olması için çaba harcardım...”
Beş dakika eğlensinler de öyle uyumaya gitsinler, diye uğraşırdım...
***
Ratingleri düşük olmazdı çocuk haberlerinin...
Ancak o haberlerin hiçbiri rating patlaması yapmazdı...
Haber bülteninde çocukları eğlendiren haberler yapılması kararı, bir rating artırma kararı değil, editoryal bir tercihti...
***
Amacım, haber bülteninin son 5 dakikasında hiçbir işe yaramayacak bir rating patlaması yaratmak değil çocukları eğlendirmekten ibaretti...
Rakip televizyon gruplarının; kendilerine bağlı gazetelerde konuşlanmış çocuk celladı tetikçileri; bu durumu fırsat bildiler...
***
Haber bültenlerinin “sirk”i andırdığını söylediler...
Bültenin son bölümünde çocuklar için özellikle yapılan çocuklara yönelik yayınları; “kirli bir ticari karın kanlı elleriyle emmeye çalıştılar...”
***
RTÜK’e şikayetler ettiler...
Çakma şikayet merkezleri kurup; aynı noktadan binlerce şikayet varmış gibi gösterecek kampanyalar düzenlediler...
Haber bülteninin insani ve çocuklara hitap eden yönlerini tarumar edip; haber bültenini yok edebilmek için; bülteni devletin güvenliğini tehdit edecek boyutta ilan etmekten çekinmediler...
*****
KORKUTUCU SİYASİ MATRİX’LER...
Çocukluklarını yaşayamayan, çocukla empati kuramayan adamlar, çocukların bir an önce büyüyüp çocukluktan, nahiflikten ve masumluktan kurtulmalarını ve kendilerine benzemelerini istiyorlardı...
Böylece kendi görüntülerinin Matrix’lerinin çoğalmasını arzuluyorlardı...
***
Şimdi Türkiye; onların bir zamanlar kendi elleriyle yarattıkları Matrix’lerden oluşan bir ülke artık...
Hep kavga ediyor görüntüsü veren, hep ağırbaşlı bir ciddiyetin arkasına saklanan kurnaz bir amip gibi bölüne bölüne çoğalan, “siyasi Matrix’lerin ülkesi artık burası...”
***
Haber bültenlerinin sonunda çocuklar için “hayvanlar alemi gibi 3-5 dakikalık haberler yayınlanmıyor” artık bu ülkede...
Her kanalda artık Kurtlar Vadisi’nin sayısız benzerinin drama niyetine;
Siyasetin dipsiz derinliklerinde kayıkçı kavgası yapanların entelektüel sayıldığı bir memlekette yaşıyoruz artık...
***
Bize ve inandığımız masumiyete ihtiyaç yok bu ülkede...
İtiraf etmek gerekirse;
Onur duymak gerek; “inandığımız anlayışa onların ihtiyaç duymamalarına...”
Bugün 23 Nisan...
Çocukların masum kalplerinin bayramı vesilesine yazıyorum bu yazıyı...
Bir de rahmetli Halil İbo’nun anısına...
Rahmetlinin güzel kalbinin 23 Nisan’ını kutlamak adına...