“Asfalt gibi düz bir adamdı kocam...”
.
Piyano çalmayı, resim yapmayı, şarkı söylemeyi çok iyi bilen ve seven bir kızdı Emma...
Doktor Charles Bovary’yi gördüğünde heyecanlanmış, adam babasına kızıyla evlenmek istediğini söyleyince yüzü kızarmış, gülümsemişti...
***
Bir kasaba doktoru olan Charles’la Emma evlendiler bir süre sonra...
Genç kızken, manastırda “aşkları, sevgilileri, karanlık ormanları, coşkun yürekleri, yeminleri, hıçkırıkları, gözyaşlarını, öpüşmeleri, ay ışığında yüzen sandalları, bülbülleri ve cesur erkekleri, kısaca romantizmi anlatan romanlar” okumuştu...
***
Doğal olarak kendi yaşamında da idealize ettiği romanlardaki, tutkuyu, zenginliği, şatafatı, ünü ve aşklardaki heyecanı arıyordu...
Evlendikten kısa bir süre sonra, kasaba doktoru olan kocası Charles’ın, ona bu hayatı sağlamaktan çok uzak olduğunu anladı...
***
“Charles’ın konuşması bir asfalt gibi düzdü...
Sıradan kıyafetler içinde, ne bir heyecan; ne bir düş uyandırmadan geçip giden orta malı, vasat düşüncelerle doluydu...” böyle düşünüyordu kocası için Emma...
***
“Oysa bir erkeğin her şeyi bilmesi, üstün derecelere yükselmesi, insanı tutkunun zirvelerine, yaşamın inceliklerine alıştırması gerekmez miydi?.. Nerede?.. Hiçbir şey bilmiyor, hiçbir şey öğretmiyor, hiçbir şey arzulamıyordu bu adam...” dese de;
Birkaç kez bahçede ay ışığında ona şiir okumayı denedi Emma, ilişkilerine heyecan katmak için...
Ancak başarılı olamadı, kocasında en ufak bir coşku yoktu...
MADAME BOVARY’NİN KARŞILAŞTIĞI ADAM...
Bir gün kocasının iyileştirdiği bir marki, şatosunda vereceği baloya Madame Bovary ve kocasını davet etti...
Bovary, bu baloda gördüğü “zenginlik, lüks ve kibarlık karşısında” başı dönmüştü... Romanlarda okuduğu hayat işte burada, tam karşısındaydı... İlk kırılma noktasını orada yaşadı...
***
Kocasını içten içe kendisine yakıştıramadı ve başka erkeklerle dans etti arka arkaya bütün bir balo boyunca...
O gece gittikleri balodan sonra bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmadı Madame Bovary için...
***
Çiftlikteki hayattan sıkılmış, doktorla evlendiğine pişman olmuştu... Hiçbir şeyi beğenmiyor, tam bir depresyon içinde bir gün sadece süt içiyor, ertesi gün düzine düzine çay istiyordu...
***
Kocası, eski hocasına danışarak onu başka bir kente, Yonville’e götürmeye karar verdi... Hamileydi o sırada... Yonville’e gittikleri gece, oradaki tanıdıklarıyla ilk yedikleri akşam yemeğinde, noterde yazmanlık yapan, 20 yaşlarında müzikten, edebiyattan anlayan, ince ve kibar bir genç olan Leon’la tanıştı Madame Bovary...
***
Kocası öteki dostuyla sohbet ediyordu o sırada... Heyecansız hayatı, bir anda şiirden, edebiyattan anlayan, ince ve kibar bir gençle hareketlenmişti Emma Bovary’nin...
Bu geceyi izleyen aylarda akşam yemeklerinin ertesinde kocası iskambil oynarken, o, Leon’un alçak sesle okuduğu şiirleri dinliyor, okuduğu kitapları paylaşıyordu...
***
Leon genç kadına âşık olmuştu... Bovary’nin ise kocası ve kızıyla yakından ilgilenir ve sadık bir eş rolü oynarken, içinde fırtınalar kopuyordu... Ancak genç bir noter katibi olan Leon belki de özgüvensizliğinden Madame Bovary’ye hiç açılamadı...
Ona aşkını anlatamadı...
***
Hayatını değiştirmek için Paris’e gitmeye karar verdi ve ona vedaya geldiğinde bile duygularını söylemeye cesaret edemedi...
***
Genç Leon kendisine güvenip cesaret edemedi, ama bir süre sonra kocasının muayenehanesine gelen şato sahibi, zengin, yakışıklı ve çapkın Rodolphe, bu kadar pısırık davranmayacaktı...
***
Emma’yı can sıkıntısından kurtarmak için at binmeye ikna etti, kocasına da Emma için bunun iyi olacağını söyleyerek beraber at binmeye başladı...
***
Kadife ceketi, ak süvari pantolonu ve yumuşak çizmeleriyle almaya geldiğinde Rodolphe genç kadını çoktan etkilemişti...
***
İlk gezintilerinde ona âşık olduğunu söyledi Rodolphe... Emma’nın kalbi heyecan içinde çarpmaya başlamıştı:
-”Bir sevgilim var... Bir sevgilim var...” diye haykırıyordu... Yeni ergen olmuş bir genç kızın zevk aldığı gibi zevk alıyordu durumdan... Aşkın sevinçlerine, çoktan umudunu kestiği mutluluk ateşine en sonunda kavuşacaktı demek...
AŞKIN KADINI KASIP KAVURDUĞU OLAĞANÜSTÜ GÜNLER...
Her şeyin tutku, coşkunluk, sayıklama halini alacağı, olağanüstü bir döneme giriyor, sonsuz bir mavilik çevreliyordu her yanını... Öte yandan bir intikam sevinci duyuyordu...
Çektikleri yetmemiş miydi?...
Şimdi kazanan kendisiydi, “ne zamandır içine gömülmüş aşk, sevinçli kaynayışlarla içinden fışkırıveriyordu...”
***
Zengin, yakışıklı ve çapkın Rodolphe’le aşkları böyle başladı Madame Bovary’nin...
Kendi ayağıyla onun şatosuna gidip sevişti onunla... Ertesinde 6 ay boyunca, her yarattıkları fırsatta seviştiler sevgililer... Ancak kadın duyguları iniş ve çıkışlıdır... Bir ara suçluluk duydu Madame Bovary bu ilişkiden...
***
Kocasına ve kızına daha bir düşkün oldu... İhtiras, sınıf atlama, zengin olma, güçlü olma isteği hiçbir zaman bırakmıyordu Bovary’yi...
Kocasını ameliyat olması mümkün olmayan bir uşağın, düztaban olan ayağını ameliyat etmesi için ikna edecekti Bovary...
Amaç, kocasının bu ameliyatı yaparak ülke çapında üne ve paraya kavuşması ve böylece Emma’nın ihtiraslarını karşılamasıydı...
***
Ameliyata girerken karı koca arasındaki buzlar erimişti...
Ne ki ameliyat başarısız geçti, çocuk ölmek üzereydi ayak kangren olmuştu ve kesilmek zorundaydı...
Kocası utancından evden çıkamıyordu... İhtiraslarla dolu, sınıf atlama, güç ve şöhret sahibi olma hevesindeki Emma için ise, kocası yine “başarısız, sıradan, değersiz ve zavallı bir adam” haline bürünüştü...
***
Yüzü, giysisi, söylemediği sözler, bütün kişiliği, kısacası varlığı, her şeyi, her şeyi kızdırıyordu şimdi onu...
Sevgilisinin anısı baş döndürücü bir çekicilikle geri dönüyordu; ruhu bu anılara doğru gidiyordu; “Kocası hiç gelmemek üzere gitmiş gibi geliyordu ona...” Artık tek bir yol kalmıştı Madam Bovary için...
***
Sevgilisiyle kaçmak...
Oysa sevgilisi Rodolphe, onunla kaçmayı ve bir hayat kurmayı düşünmeyecekti... İlişkinin kimyası öyle başlamamıştı... Muhtemelen Emma’nın hayatındaki zikzakların ve iniş çıkışların, farkındaydı...
İlişkinin o boyutunda bir sorun yaratmıyordu bu durum... Ancak durum şimdi farklıydı... Öyle başlamayan bir kimyayı, kadının ve erkeğin bunca yaşadıklarından sonra yeni bir kimya olarak inşa etmek mümkün değildi... Kaçacakları gün, Emma’ya bir mektup yazdı... “Mümkün değil sevgilim...” diyordu mektubunda: “Çok düşündüm mümkün değil...”
ROMANTİK AŞKA DÖNÜŞ...
O günlerde genç Leon, Paris’ten geldi yeniden hayatına Bovary’nin... Şimdi platonik olan aşkın yeniden yaşanması dönemiydi... Bu kez de Leon’la yarım kalan aşkı yaşamaya başladı Bovary...
***
“Müzik dersi alıyorum” diyerek evden çıkıyor sevgilisiyle uzun saatler beraber oluyordu... Bir gün sevgilisiyle buluştukları yerden çıkarken, kendisine elbise satan uyanık bir tüccar olan Lhereux’a rastladı Bovary...
Adam kadını yakalamıştı...
***
Zaten bir sürü kıyafet sattığından Bovary’nin ona borcu vardı...
Bu yakalanışı şantaj aracı olarak kullanacağını gösterdi ve yeni borç senetlerini imzalattı kadına...
Aşkları tarafından yıkıma uğrayan kadın, bu kez de borçları içinde ne yapacağını bilmiyordu...
Kocasının bütün parasını bitirmişti... Kocasına babasından kalan malları da tüketmişti...Sevgilisi Leon’dan borç istedi...
Vermedi sevgilisi ona borç...
***
Eski sevgilisi Rodolphe’den istedi...
O da vermedi... Bir eczaneden arsenik aldı içti ve acılar içinde kıvranarak kocasının önünde intihar etti Madame Bovary...