Normalleş-me mi?
.
AKP, Kızılcahamam’da bir toplantı yapıyor. Partinin önde gelen kadroları hem hükümeti dinleyecekler hem de kendi aralarında ve bakanlarla tartışacaklar, fikir üretecekler.
Hafta sonu olduğu için aileleri de yanlarında olacak, onlar da kaynaşacak.
Siyasi olarak önemli ve güzel bir faaliyet. Parti içinde demokrasiye katkıda bulunacağı gibi, çeşitli kademeler arasında iletişim sağlayacak ve kuşkusuz hem siyasi hem örgütsel güçlenme sağlayacak.
Bu toplantıyla ilgili haberi izliyoruz. Şunlar var haberde: Olağanüstü güvenlik önlemleri... Bir güvenlikçiye kimlik göstermek yetmiyor, bir partili de onaylıyorÖ Partililer gelmeden önce binada “böcek araması“ yapılıyor, bu “böcek“ denilen şey, gizli dinlemeler için kullanılan bir alet.
Bir yanda uygar bir siyasi çalışma diğer yanda ise bunlar, olağanüstü güvenlik, böcek aramaları falan.
Ülkenin geleceğiyle ilgili tartışmalarda, fikir beyanlarında hep “normalleşme” diye bir kelime kullanılıyor.
“Normalleşme” sözcüğü medeni ya da gelişmiş sıfatı kazanmış ülkelerdeki gibi bir “hayat”ı ifade eder.
Bu ülkelerde başbakanlar iki koruma aracıyla gezer (kendi ülkelerinde), bakanlar bazen korumasız gezer, sokakta dolaşır, herkesin gittiği kahvelere, lokantalara elini kolunu sallayarak girer çıkar. “Normal” yaşar.
Biz de böyle ülkelerde önemli kişilerin hep bisikletle dolaştığını, herkes gibi sokakta yürüdüğünü gördükçe hayret ederdik. Bu “normal” hayat bize oldukça uzak gelirdi.
Şimdi de çok uzakta. AKP’nin Kızılcahamam toplantısında alınan güvenlik önlemleri, birilerinin gizli dinleme yapma ihtimalleri, normal yaşamaktan ne kadar uzakta olduğumuzu gösteriyor.
Bir yandan da “böyle bir toplantıda ne konuşulacak ki birileri dinleyecek” denebilir, ama bu da normalleşmeden ruh olarak da ne kadar uzakta olduğumuzu gösteriyor.
“Normal” bir ülkede asla olmayacak kadar çok sayıda kişi hâlâ tehdit alıyor, binlerce kişi korumayla geziyor.
Bu ülkede gerçek bir “normalleşme” olacak mı?
Herhalde olacak. Ama gerçek anlamda “normalleşme”ye ulaşabilmek için daha çok fırın, o fırınlarda yenmesi gereken daha çok ekmek var. Ye ye bitmez...
Belki de bir gün biter, “normalleşme” geliverir.