Bir krizimiz daha oldu
.
Hakkını yemeyelim, bu krizin patenti Tansu Çiller’e aittir.
Eğlenceyi fazla kaçırmış bir grup Yunanlının Kardak kayalığına Yunan bayrağı asmasıyla başlamış, Türkiye ile Yunanistan neredeyse savaşma noktasına gelmişti.
Kardak, Ege denizindeki, ada bile denemeyecek küçük kayalıklardan biri.
Ege adaları Osmanlı’dan İtalya’ya, İtalya’dan Yunanistan’a geçerken de bu kayalıklar önemsenmemiş, doğru dürüst bir kayıt tutulmamıştır.
Kardak, Bodrum’a çok yakındır, milliyetçi duyguları aşırı kabarmış Yunanlılar bu yüzden bilirler.
İkinci Kardak krizi, Genelkurmay Başkanı Akar’ın kayalığı ziyaret edip fotoğraf çektirmesiyle başladı.
Şu anda da karşılıklı taciz ve gövde gösterileriyle kriz tırmandırılıyor.
Birinci Kardak krizi Tansu Çiller’in bir “itibar cilası”na ihtiyacı olduğu sırada çıkarılmıştı.
Bu krizin asıl nedeninin ise, 15 Temmuz’da Yunanistan’a kaçan Türk subayların geri verilmemesi olduğu da anlaşılıyor.
Yunanlılar “yargı bağımsızdır karışamayız” dedikleri için tepki başka bir noktaya yönlendirildi. Yunanlılar dört subayı iade etmiyor, herhalde Almanya da sığınma isteyen 40 subayı iade etmeyecektir.
Cumhurbaşkanı ve Başbakan, Ankara’da bunun talebini Alman başbakanı Merkel’e yaptıysa da, kimsenin kuşkusu olmasın yine aynı cevapla karşılaşılmıştır.
Merkel de “yargı bağımsızdır karışamam” dışında bir şey söyleyemez.
Fethullah Gülen’i ve FETÖ’den aranan diğer sanıkları ABD de vermiyor. ABD ve Almanya ile bu nedenle büyük kriz çıkarma imkanımız bulunmuyor.
Ama elimizde Çiller patentli olsa da, o sırada bu olayla ilgili söylediklerimizi unutmuş olsak da bir Kardak bulunuyor.
Biz de mecburen Kardak üzerinden ilerliyoruz. İlerliyoruz ama bu krizle birlikte, asıl amacımızın, suçluların iadesinin sağlanmasının mümkün olmadığını da galiba düşünmüyoruz. Birinci Kardak krizinde, bir kayalık için çıkacak savaşı dünyaya anlatmakta bayağı zorlanmıştık ve Çiller krizden yine prestij kaybıyla çıkmıştı.
Kardak’a çıkarken herhalde bunları hatırlayan, hatırlatan da olmadı.