Yılın en iyileri ödülleri
.
En iyi Türkçe aksan: Pascal Nouma ve Ivan Sert (Al birini vur diğerine)
En iyi ‘beğenmiyorum’ bakış: Nur Yerlitaş (Fenomen Nurella)
En iyi canlı gibi banttan yarışması: Bu Tarz Benim finali (SMS’li)
En iyi yabancı yengesi: Yolante Cabau (Wesley Sneijder şanslı adam)
En iyi yerli yengesi: Esra Dermancıoğlu (Mukaddes’i unutamadık)
En iyi yabancı abisi: Russel Crowe (Eski gladyatör/ Yeni Razıl abi)
En iyi yerli abisi: Kadir Topbaş (İstanbul’un belediyeci Kadir abisi)
En yakışıklı bedelli: Kıvanç Tatlıtuğ (okuldan kaydını sildirebilir)
En formda hamile kadın: Şeyda Coşkun (yaşam koçu kilo almadı gibi)
En iyi ve en ani ve ‘bir daha ne ismini duymak ne yüzünü görmek istemiyorum’ boşanması: Ata Demirer-Özge Borak (nedeni belirsiz)
En iyi son dakika medyatik ilişki golü: Ozan Güven-Meryem Uzerli (artık bir daha hamile kalırsa kendi kabahati. annesi uyarmış çünkü)
En iyi ‘ben ne istersem yaparım kimse karışamaz’ ünlüsü: Asena Erkin (dünya umrunda değil)
En iyi sahada yırtıcı kaplan, dışarda uysal kedi futbolcusu: Caner Erkin (maçta bağırıp çağırıp kızarıyor evde sesini çıkartmıyor)
En iyi geyşası: Sevim Emre (Orhan Gencebay’ın yanında siyam ikizi gibi yapışık duran biricik eşi)
En iyi kırık not veren ünlü jürisi: Sinan Akçıl (Türkvizyon’da her yarışmacıya 10 üstünden 1 vererek bu daldaki rakipsizliğini ilan etti)
En iyi sabır taşı sevgilisi: Ebru Şallı (dahi adam dedi sevdi, kutsal kadın dendi sevildi ama sevgilisiyle bir türlü yanyana gelemedi)
En iyi ‘geldi 2015 ama o hala 35’ dedirten ünlü kadını: Ajda Pekkan (süperstarımız benjamın button’un dişisi)
İyi palavra evlilik haberi: Acun Ilıcalı- Adriana Lima (masa başında üretilmiş uydurma haber dediğin budur işte)
En iyi rüya gibi düğünü: Kenan Doğulu-Beren Saat (Kaliforniya ve Malibu romantizmi)
En iyi ‘direk dansına başladı diye sevindiren’ güzeli: Serenay Sarıkaya
En iyi ‘inşallah direk dansı yapmaya kalkmaz diye dua ettiren ünlüsü: Bülent Ersoy (nam-ı diğer bülent abla ya da kısaca babla)
En iyi sinema sürprizi: İlyas Salman’ın Mısır Adası filmiyle Oskar’a aday olması
En iyi tiyatro süprizi: 40 yıllık Cibali Karakolu'nun karakolluk olması
En iyi zorunlu dersi: Osmanlıca (Muhteşem Yüzyıl’dan sonra şart oldu)
En iyi selfiesi: Akademi ödül töreninde çekilen yıldızlar selfiesi
Yılın en iyi dövmesi: Gülben Ergen’in kendisinden başka kimsenin göremeyeceği şekilde eline yaptırdığı minicik sonsuzluk dövmesi
Yılın en iyi keçisi: Kadir İnanır’ın reklamındaki gösterişli beyaz keçi
Yılın en iyi Madrid-İstanbul uçak müşterisi: Arda Turan (arada mekik dokuyor)
Yılın en iyi komik olması beklenen ama olmayan filmi: Pek Yakında (Cem Yılmaz filmciliği fazla ciddiye alıyor)
Yılın en çok konuşulan ve en çabuk unutulan ismi: Ekmeleddin İhsanoğlu( bir yerden hatırlyorum ama nerden çıkaramadım)
Yılın en muhteşem kıta keşfi: Amerikanın Müslümanlar tarafından keşfi (Kristof Kolomb avucunu yalasın)
Mutlu yıllar canım Türkiyem...