Serdar Ortaç’ın Rus ruleti

Serdar Ortaç, İrlandalı manken nişanlısı Chloe ile yakında evlenecekmiş.

İddiaya göre gelin adayı düğün öncesi evlilik sözleşmesine karşı çıkmış.

Hatta bir ara resti çekip ülkesine geri dönmüş.

Serdar Ortaç, ‘’Sözleşme söylentisi yalan. Aklımın ucundan geçmedi. Ne ayıp! Mal mı alıyoruz yoksa eş mi?’’ demiş.

Evlilik öncesi sözleşmesi sigorta gibidir. İyi günümüzde ihtiyacımız olmaz sanırız. İş işten geçtikten sonra keşke zamanında yaptırsaydık diye kafamızı duvardan duvara vurmaya başlarız. Mal alırken de aynı. Garantisini istersin.

Garantiyi istemek nasıl ayıp değilse evlilik sözleşmesini istemek de ayıp değil.

Evlilik de aslında bir nevi kumar sayılır öyle değil mi? Ama kumarhanelerdekine benzemez.

Daha çok Rus ruleti gibidir.

Kimi ne zaman vuracağı belli olmaz. İnsan evlenirken hayatının kumarını oynuyor.

Derya’nın bağış hikayesi

Milli yüzücü Derya Büyükuncu 2011’de katıldığı Survivor yarışmasında birinci olmuştu.

Anlaşma gereği kazandığı ödülün yarısını işitme engelli çocuklara bağışlaması gerekiyormuş.

Parayı aldıktan sonra bağışlamaktan vazgeçmiş. Kendisi de tam tersini söylüyor. ‘’Elime 500 bin TL’den az geçti. Normal hakkımı alayım bağış yaparım’’ diyor.

Benim bildiğim Acun ödemeler konusunda hasastır. Kendisi de televizyonun içinden gelen bir emekçi olduğu için paraları zamanında öder. Keşke bağış miktarını kestikten sonra Derya’nın parasını ödeyip bağışı da onun adına kendi yapabilseydi. O zaman böyle bir tatsızlık çıkmazdı. Derya’nın bağış hikayesi tam bir yılan hikayesine döndü.

İstifa etmezük, emekli oluruz

16 Nisan’da Güney Kore’de öğrencileri geziye götüren bir feribot batmıştı.

187 kişi hayatını kaybetmişti.

115 kişi hala bulunamadı.

Feribot kazasından kurtulan lisenin müdürü utançtan kendini astı.

Ülkenin Başbakan’ı kazayı önleyemediği ve ilk müdahalede yeterince başarılı olamadığını açıklayarak geçen gün istifa etti.

Düşünüyorum da benzeri bizde olsa...

Kimse istifa etmez.

Çünkü lügatımızda istifa diye birşey yok. Ya kovuluruz ya da başka bir yere atanırız.

Zamanı gelince emekli oluruz. En fazla o kadar!