‘17 Aralık’tan sonra rüzgar tersine döndü’
.
Poyrazköy davasında müebbet hapis cezasıyla yargılanan Levent Bektaş, özgürlüğünün ilk gününde yaşadıklarını VATAN’a anlattı.
Levent Bektaş İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesi’nde görülen Poyrazköy davasında tutuklu kaldığı süre ve Anayasa Mahkemesi’nin tutukluluk süresiyle ilgili kararı gerekçe gösterilerek tahliye edilmesinin ardından VATAN’a konuştu. Bektaş, 17 Aralık tarihinden sonra rüzgarın ters döndüğünü söyledi: “Bu zamana kadar mahkeme heyeti taleplerimizi ciddiye almadı. Ancak 17 Aralık operasyonundan sonra her şey değişti. Rüzgar bizden yöne esmeye başladı. Duruşmada savcı bile ‘Bu dava benim kimyamı bozdu’ diye konuştu. Savcının bu sözleri yargının durumunu da ortaya koydu. Mahkeme sürecin böyle devam etmeyeceğini, değişiklik olacağını biliyordu.”
‘Kalp krizi gibiydi’
“Süreç kalp krizi gibiydi. Şehitliği, gaziliği, emekliliği beklerken kendimi dört duvar arasında buldum. Terörist diye tutuklanacağımı düşünemezdim. Hayatımın o gününe kadar karakol görmedim, ışık ihlali bile yapmadım ama birden terörist oldum. Metris’ten Silivri’ye sevk edilene kadar tecritte kaldım. Kaldığım koğuşun solunda DHKP-C’liler diğer tarafında İBDA-C’liler kalıyordu. Ülkenin bütünlüğünü savunan bir askerin ülkenin bölünmesini isteyen örgüt üyeleriyle aynı yerde kalmasına katlandım.”
‘Hala adalet yerini bulmadı’
“Davada hala adaletsizlik olduğunu düşünüyorum. Örneğin tutuklu asker Cem Aziz Çakmak’ın rahatsızlığını herkes biliyor. Hasta olan tutukluların serbest şekilde tedavi olması gerekiyor ancak hala tutuklu. Diğer yandan bizlerin uzun tutukluluk gerekçesiyle serbest bırakıldığımız söyleniyor. Oysa Hüseyin Hançer 2.5 yıldır tutukluydu. Ancak o da serbest kaldı. Öyleyse burada TÜBİTAK raporu etkili oldu.”
‘Komutanım uğurladı’
“Koğuş arkadaşım Levent Komutanım (Göktaş) uğurladı beni. Ayrılırken hüzünlendik. Geride asker olarak birilerini ölü ya da yaralı olarak geride bırakmak çok zordur ben yüreği yaralı Levent Komutanımı orada bıraktım. Herkes özgür kalana kadar kimse sevinmemeli. 93 yılından beri tanıdığım komutanım ile cezaevinde daha da yakınlaştık.”
‘Eşim çok zorlandı’
“Eşim için psikolojik açıdan çok zordu. Uğradığımız haksızlık ve eşimin yalnız kalması bu süreçte beni en çok üzen şeylerden biriydi. Cezaevine gelmeyi hiç eksik etmedi. Yaklaşık 5 yıl boyunca hiç bir görüşü kaçırmadı. Desteğini sürekli yanımda hissettim. Herkesin cezaevinde bir maskesi vardır. Aileler görüşe gelirken birbirimize mutlu görünürdük üzmemek için. Ancak görüş sonrası hüzün, adaletsizliğe isyan vardı.”
‘Dava kardeşliğimizi perçinledi’
“Ali Türkşen’i Balyozdan içeride bıraktık. Ali benim kardeşim gibi birlikte mesleği uzun zaman icra ettik. Bu dava bizim kardeşliğimizi perçinledi. Onun cezaevinde olması benim ise dışarıda oturmam vicdanımı rahatsız ediyor. Tahliye kararı çıktığında hem çok sevindim hem de arkadaşlarımı geride bıraktığım için çok üzüldüm. Bu davada yargılanan Ali Tatar intihar etti. Şimdi Ali’nin hesabını kim verecek?”