Aldatma benim için bir namus meselesi değil

İşte o yazı

Aldatma benim için bir namus meselesi değil

TAHMİN edeceğiniz gibi, Eren Talu röportajıyla ilgili dün sabahtan itibaren posta kutuma bir sürü mail düştü.

Birbiriyle alakası olmayan pek çok mail.

Heyecan içinde okudum diyen...

Aman Allah’ım iğrendim ben bu adamdan, bu kadar ayrıntı verilir mi diyen...

Mağdur edildi, hakkıydı, o da kendi açısını anlatmalıydı diyen...

Kesinlikle Defne Samyeli’nin canını acıtmak için konuşmuş diyen...

Yuh, bu insanların çocukları var diyen...

Siz ikisini de dinlediniz, kim haklı, kim haksız bize söyleyin diyen... (Ben bu topa asla girmem, zaten bu olaylarda haklı/haksız yok. İki taraf da kendine göre haklı...)

O utanmaz adama söyle, biraz utanması kaldıysa, kızları için sussun diyen...

Benzer şeyler benim de başımdan geçti, bir şirket batırdım, karım gitti, Eren dibine kadar haklı diyen...

Kadınları daha iyi tanımamızı sağladı diyen...

Bu adam ilkel değil en azından, karısı bir başkasına aşık olduğu halde, her şeyi unutalım, yeniden başlayalım demiş diyen...

İnsan bir başkasının koynuna girmiş kadını nasıl affeder, delirmiş diyen...

Hakaret etmiyor ki, olan biteni anlatıyor diyen...

Boşanmalarda iki taraf da susmalı diyen...

Anlayacağınız bir sürü tepki...

Aslında Defne ve Eren boşanma hikâyesinden çok, modern zamanların çetrefilli ayrılık hikâyelerinden biri olarak okunmalı.

Bu arada dünkü röportajda bir yerde “dedi” olacakken “dedim” olmuş.

Tabii anlam değişmiş.

Eren Talu düzeltmemi rica etti.

Bir gece kulübünde bir kadınla görüntülendi. Ben de o meseleyle ilgili bir soru sordum: “Ama senin vukuatların da sadece o paralı kadınlarla sınırlı değil, burada da bir kadınla görüntülendin” dedim. O da cevap verdi: “İyi ki hatırlattın onu da anlatayım. Bir akşam saat 8 buçuk gibi Defne’yi aradım, ‘Ben berberdeyim, kızlarla eğleneceğim, ne zaman geleceğimi bilmiyorum, gelir miyim onu da bilmiyorum” dedi...

İşte bu cümledeki “dedi”yi dünkü röportajda “dedim” olarak yazmışım, benim hatam, özür dilerim.

Buyurun, röportajın gerisini buradan okuyun...

* Defne Samyeli’nin yeni programındaki mini şortlu görüntüleri seni rahatsız etti mi?

Ben öyle şeylere takmam. O da, “Ben ölmedim, bomba gibi dönüyorum” diyor. Benimle evlendiğinde 23 yaşındaydı şimdi 38. “Bir şansım varsa kullanayım” diyor. Bu da son derece anlaşılır bir şey. İnşallah, bundan sonraki hayatında mutlu olur.

* Peki, yakınların sana “Onu nasıl affedersin, bu kadın seni aldattı!” filan demedi mi?

Çok diyen oldu. “Sen onu bırakmalıydın” diyen de. Ama şöyle bir şey var: Prototip bir tepki biçimi yok, ben de böyle tepki verdim. Çocuklarımı ve ailemi yeniden istedim. Karımı, bir hastalığa yakalanmış olarak kabul ettim, o hastalıkla savaştım... Ama kaybettim. Kazansaydım, kimsenin haberi bile olmayacaktı, ama kaybedince bütün yaşananlar ortalığa döküldü. Memnun muyum olan bitenden? Hayır değilim. Ama yaşananlar gerçekten de bu...

* Sence o ilişki devam ediyor mu?

Ediyor. Yanlış anlama takip etmiyorum. Tesadüfen biliyorum. Mahkemeye göstereceğimiz kredi kartı dökümlerinde, Londra’da Marriott Hotel’de kaldığını öğrendim. Çocuklarla Amerika’ya gitmişti, dönüşte onları Türkiye’ye yollamış, kendisi de Londra’da otelde kalmış, yalnız kaldığını da zannetmiyorum. Bu detayı bütün aileden saklamış. Ama tabii onun hayatı, istediği her şeyi yapabilir.

Şimdi geriye dönüp baktığında, “Hata yaptım” diyor musun?
Evet, diyorum. Keşke kesip atabilseymişim, sen yoluna, ben yoluna diyebilseymişim, yapamadım...

* Çocuklar?

Çok çabuk olgunlaştılar. Ama Allah’tan bütün bu anlattıklarım, bir aile kavgasına dönüşmedi. Birbirimizin aileleriyle hâlâ çok yakın görüşüyoruz.

* Sen yeniden evlenmeyi düşünüyor musun?

Hayatta sakınacağım hiçbir şey yok. Neden olmasın? Her şeyin insanlar için olduğunu bir kere daha anladım. İnsan, mutlu olmak için elinden geleni yapmalı. Elindekiyle de mutlu olmalı. Biz beceremedik. Çok büyük dersler aldım bütün bu olan bitenden.

* Şimdi para durumun nasıl?

Sıfır gelir! Bir şekilde idare ediyorum. İşin tuhafı, param yok ama hayat yine de güzel. Kızlarımla aram çok iyi, bu en mühim şey. Kalıcı olan zaten çocuklarmış, kadın da adam da gidebiliyor. Gitmezmiş gibi geliyor ama gidebiliyor. Bir şey daha söyleyeyim: Tüm bu yaşananlardan sonra, hâlâ kendime güvenim var. Benim mimarlığım ve tecrübem bitmedi ki, yine gün gelecek, iyi işler yapacağım. Şu anda alacaklılar konusunda baskı altındayım, bir iş yapsam tepeme binecekler ama elbette bu işleri çözüp, yeniden sıfırdan başlayacağım.

Bir insanı tanımak diye bir şey yokmuş

* Eski karını yeteri kadar tanıyor muymuşsun...

“Yeteri kadar tanımak” diye bir şey yokmuş. İnsan değişiyor. 23 yaşında tanıdığım kadınla, 38 yaşındaki aynı değil. Bu sadece Defne için de geçerli değil. Hepimizin farklı yaşlarda, farklı insanlarız. “Evleneceğim kadını tanımalıyım”a inanmıyorum yani. Zaten evlendikten sonra bambaşka bir renk ve kimya çıkıyor ortaya. Senin renginle onun rengi birleşiyor, evlenmeden beraberken bir beklentiyle yaşadığın özel hayatın, beklentisiz bir ortak yaşama dönüyor. Dolayısıyla, bir insanı önden tanımak filan palavra...

* Erkek, jimnastik olarak yapıyor kadın ise aşık oluyor

“Katılmayanlar olacaktır ama ben aldatmanın, çok da mühim bir şey olmadığını savunuyorum. Evet çok acı veren bir şey, belki ilişkinin bitmesi için bir sebep ama ‘namus meselesi’ değil benim için. Hepimiz insanız. Erkek de yapabilir, kadın da. Bu sadece erkelere özgü bir şey değil. Ama işte erkek, jimnastik olarak yapıyor, kadınsa ne yazık ki aşık oluyor. O zaman da geri dönüşü olmuyor...”


* 25 yaşında bir sevgilin olduğu doğru mu?

Doğru. Gayet iyi bir ilişkimiz var. O beni tedavi ediyor!

Alkolik olsam 2 yıl alkol almadan yaşayabilir miyim

* Tekrar alkole başlamışsın...

Evet. Ya antidepresan alacaktım, ya tekrar alkole başlayacaktım. İkinci şıkkı tercih ettim.

*Kızma ama şunu da soracağım: Alkolik misin?

Kızmam niye kızayım. Değilim. Olsam, iki sene alkolsüz yaşayabilir miyim? İki sene bıraktım. Hiç içmedim. Sonra bu olaylar patlak verince, beni rahatlatacak bir şeye ihtiyacım oldu. Bir süre antidepresan kullandım ama ilaç, beni duygusuz bir şey yaptı, bir bulutun içinde gibiydim. “Yok” dedim, “Ben her şeyi hissetmek, acımı dibine kadar yaşamak istiyorum.”